Epilepsie of niet?

Zolang ik mij kan herinneren heb ik bepaalde klachten. Klachten waarvan niemand eigenlijk wist wat ze waren. Mijn vader noemde het altijd \"vuile buik\" en weet mijn klachten aan te veel door elkaar eten. Inmiddels ben ik 30 en weet ik zelf ook wel dat dit onzin was. Ik zal proberen te omschrijven wat er gebeurt. Ik ben benieuwd of er herkenning is. Het is ALTIJD nacht als het gebeurt. Ik ga naar bed, ben moe maar kan niet slapen, er is op dat moment nog niet echt een oorzaak voor. Mijn maag begint een beetje te steken en samen te trekken en ik krijg het benauwd. Dit houdt even aan en dan begint mijn maag steeds meer pijn te doen en krijg ik het steeds benauwder en begin ik verschrikkelijk te trillen over heel mijn lijf. Dit houdt soms wel een half uur aan. Ik blijf bij bewustzijn. Inmiddels ben ik naar de wc gelopen, ik krijg het gevoel dat ik tegen de vlakte aan ga, zie sterretjes als zijnde sneeuw op tv wanneer je tv stoort, soms gepaard met het gevoel alsof ik mijzelf niet meer ben. Mijn maagpijn verergert en ook de angst om flauw te vallen. Ik hou mezelf vaak vast maar dat is moeilijk omdat ik zo ontzettend tril over heel mijn lijf. Dan ga ik aan de waterdunne diaree. De maagpijn zakt iets af, ik ben moe en leeg nog steeds trillerig en een beetje benauwd. Ik ga terug naar bed, krijg het koud. Ik kan niet languit liggen want dan komt mijn maagpijn terug dus blijf ik even zitten. Na een ongeveer een uur (soms korter en een enkele keer langer) is alles over en kan ik gaan slapen. De dag erna ben ik vaak nog moe en heb ik nog steeds last van mijn maag. Dit heb ik soms maanden niet, en dan opeens een paar keer per maand wel. Ik heb ooit eens geprobeerd om een hyperventilatieaanval op te roepen samen met een dokter (jaaaaaaaaaren terug) doormiddel van anders ademen maar dat lukte niet! Zij noemde het toen chronische hyperventilatie. Wat ik me nou af vraag is, herkent iemand dit? Is het echt chronische hyperventilatie? Zou het epilepsie kunnen zijn... Mijn vader had als kind \"vallende ziekte\". Hij weet er zelf echter eigenlijk niets meer van en familieleden aan wie we het kunnen vragen zijn er verder niet. Ik hoor graag wat eventuele bevinden ervaringen of adviezen zijn. Met vriendelijke groetjes Nastasia