Er wordt geen roes gegeven
Hallo, Ken op het ogenblik iemand die alles over zou hebben voor een roesje. Mijn vriendin heeft maand geleden twee keer achter elkaar, bypass operatie moeten ondergaan. Nog is alles niet goed. Iets vreemds met haar bloed. Wat, kunnen ze niet ontdekken. Nu moet zij een beenmergpunktie ondergaan...maar door alles wat ze heeft meegemaakt, en dat is heel veel en heel heftig. Er kwamen nl.heel veel complicaties bij de operaties.Ze heeft nog steeds veel naklachten. Kan zij de kracht niet meer opbrengen voor een beenmergpunktie. Ze smeekt om een roesje, maar dat willen ze niet doen. Zou het te veel worden na twee zware narcoses pas geleden? Vind het zo erg voor haar, zou alles willen doen, dat ze die punktie wel aandurft. Want ze ziet er zo tegenop, dat ze dan de beenmergpunktie weigert.En misschien kan die beenmergpunktie oplossing geven aan de vreemde toestand met haar bloed. Kweet niemand hier kan er voor zorgen, dat die roes wel gegeven wordt. Maar wilde het verhaal toch even kwijt, en wie weet, is er iemand die het herkent, en iets als hulp kan aandragen. Alvast bedankt.
Zal even zelf reageren. Gelukkig, is er na 3 dagen overleg, toch besloten, om een roes te geven. Voor alle zekerheid, is er een cardioloog, met de nodige aparatuur aanwezig. Hadden ze dat maar paar dagen eerder besloten, dan was er geen stress geweest. Bedankt voor het lezen van mijn bericht.
er word vaak heel makkelijk tegen een roesje aangekeken, maar er zijn ook gevaren. zeker als de conditie van iemand slecht is en dat maak ik op uit je verhaal. er kunnen hart en longproblemen optreden. daarnaast is een roesje heel anders dan narcose, je bent niet in slaap of buiten bewustzijn. je bent suffig en minder angstig, maar je voelt wel pijn. door de pijnprikkel word je weer minder suf. ik denk dat jou vriend(in) gebaat kan zijn bij een rustige, duidelijke uitleg of verstand op nul en gaan (iedereen vind iets anders het prettigst). de punktie duurt ongeveer 5-10 minuten en kan veel informatie geven. ik lees net je latere bericht. maar misschien begrijp je na mijn verhaal wel de terughoudendheid van de artsen om een roesje te geven. waarschijnlijk hebben de artsen het besproken en werd er veel belang gehecht aan de infomatie uit een beenmergonderzoek. gelukkig is toch kans gezien de situatie naar tevredenheid te behandelen. succes