Slikprobleem
Hoi, Mijn vader, 67 jaar, kan niet of niet goed meer slikken. Ik zal even een kleine inleiding geven. Mijn vader heeft 8 dagen niet gegeten en bijna niet gedronken. De huisarts zei dat het door spanning/stress kwam, maar dat was/is het niet. Hij moest opgenomen worden in de psychiatrie ivm met zijn depressies. Omdat hij ondervoed was, moest hij eerst aansterken in het ziekenhuis dmv sondevoeding. Na een aantal dagen kreeg hij longontsteking doordat er voedsel in zijn longen terecht was gekomen. Opname op IC volgde, herstel volgde eveneens en hij ging weer terug naar een verpleegafdeling. Na een aantal dagen had hij weer longontsteking. Het ophoesten lukte niet en het slikken ook niet. Nu ligt hij weer op de IC. Nu zijn mijn vragen: - Wat kan er aan dat slikprobleem gedaan worden? De artsen denken dat het iets neurologisch is, dat er geen prikkel meer komt vanuit de hersenen. - Is het straks ( op de verpleegafdeling ) niet verstandiger om hem een maagsonde te geven zodat hij geen longontsteking weer krijgt. Alvast bedankt voor jullie tijd en antwoorden. Kai.
Vindt het een vreselijk bericht, helaas kan ik je ook niet helpen. Is het niet mogelijk om met de desbetreffende artsen te praten. Hoop dat er snel een oplossing voor je vader komt. Sterkte. Yvonne
het is misschien mogelijk om een sonde te doen toetdat de slokdarm en luchtwegen tot rust zijn gekomen. maar niet alle instellingen willen een sonden
Yvonne en Luckypien, Bedankt voor jullie antwoorden. Vanmorgen is duidelijk geworden dat hij een erfelijke hartafwijking heeft. Hij is door longontsteking op de intensive care beland, niet door het hartfalen. Dat moet hij al enige jaren hebben volgens de arts. De linker hartkamer \'knijpt\' niet, zodat er zich ,een soort stuwmeer van bloed vormt, dat weer vocht achter de longen veroorzaakt. Dat zorgt dan weer voor longontsteking. Het niet kunnen slikken houdt daar waarschijnlijk ook verband mee, volgens de artsen. Ik moet zeggen dat het slikken een ietspietsie beter wordt. Ze proberen het hartfalen/hartafwijking met medicijnen een beetje te 'verhelpen'. Het ziektebeeld zal in de loop der jaren verschlechteren. Een operatie is niet aan de orde, dat zou hij niet halen. Het is dus afwachten. Kai.
Hallo Kai, Wat jij beschrijft komt me zeer bekend voor. Mijn schoonvader had ook problemen met slikken, en viel daardoor in korte tijd enorm af, hij is uiteindelijk opgenomen in het zkh, daar is hij 's avonds bijna gestikt in een glaasje water..het bleek dat dit zo de longen inliep. Hij is op de IC terechtgekomen waarze z'n longen hebben leeggezogen. Ze hebben toen gelijk een endoscopie gedaan, daaruit bleek dat hij een enorme tumor in z'n slokdarm had zitten. M'n schoonvader was toen 78 en z'n lichaam was zover afgetakeld (Hij woog nog maar 35 kg) dat een hij een operatie zeker niet zou overleven. Hij is na 3 dagen IC weer terecht gekomen op een gewone verpleegafd. Waar hij uiteindelijk na 7 slopende dagen rustig is ingeslapen. Ik wil je met dit verhaal niet al te ongerust maken, maar misschien is het toch verstandig op zo'n scopie uit te laten voeren om het zekere voor het onzekere te nemen. Misschien is er dan nog iets aan te doen. Heel veel sterkte Stet
Stet, Allereerst sorry voor de late reactie en bedankt voor je verhaal. We kijken gelukkig nu de positieve kant op en niet de negatieve, het gaat dus wat beter. Mijn vader ligt nu op een verpleegafdeling, interne geneeskunde. Het slikken wil nog steeds niet goed, daarom zit hij nog steeds aan de sondevoeding. We, logopedist en kinderen, zijn nu oefeningen met hem aan het doen om het slikken te trainen. Dan kan hij op den duur weer vast voedsel innemen. De arts durfde niet aan te geven in hoeverre hij zou herstellen. Ik ben al blij dat hij zover is gekomen. We gaan het maximale er proberen uit te halen. Groetjes Kai