Wordt agressie ontkent?

Hallo Co, en wat te denken van onfatsoenlijke artsen?? Of artsen die je met een fatale combinatie van medicijnen naar huis sturen? Of co assistenten die, zeggen ja het is een marginale tsh waarde, en dan toch blijkt dat je de ziekte van \"de Quervain\" hebt?? Dit is mij in een tijdbestek van 4 weken overkomen. Wat mag je dan als patiënte doen?? Klacht indienen die verworpen wordt !!!! Dit even over artsen, in het algemeen denk ik dat de normen en waarden betreffende opvoeding van kinderen gewoon niet meer aanwezig is. Om mij heen zie ik dingen gebeuren waarvan ik denk waar moet dat heen. En inderdaad ben ik het dan met Aimee eens, de mensen die veel tijd én geld voor zichzelf nodig hebben, moeten geen kinderen op de wereld zetten. Groetjes Kitten

Beste kitten, je hebt volledig gelijk dat er ook artsen zijn die niet fatsoenlijk omgaan met hun patienten. In mijn eigen ervaring is dat toch echt een minderheid. Artsen worden nogal eens wat minder fatsoenlijk wanneer patienten blijven drammen om een bepaalde behandeling terwijl die niet geindiceerd is. Op zo'n moment is er dan sprake van een wisselwerking. Persoonlijk ken ik niet veel onfatsoenlijke artsen. Wat betreft die fatale combinatie van medicijnen, als dat al gebeurd is, is er ongetwijfeld geen sprake van opzet. Gezien het feit dat je klacht verworpen is, ga ik er van uit dat het met die fatale combinatie wel meevalt. (Begrijp me niet verkeerd en ontsteek niet in woede hierover, ik ken de verdere achtergrond niet!!) Over die randwaarde TSH en die co-assistent (die trouwens altijd onder supervisie van een arts staat), dan kom je terecht in de kansberekening van de geneeskunde. Wanneer is een bepaalde waarde verhoogd? Hoeveel gezonde mensen hebben zo'n marginaal verhoogde waarde? Hoeveel zieke mensen hebben zo'n marginaal verhoogde waarde? Dit is een stukje van de geneeskunde waarover bij de bevolking geen enkel besef heerst. Als een bepaalde waarde verhoogd is, hoeft dat helemaal niets te betekenen. Afhankelijk van statistieken maak je dan een overweging wat je gaat doen. Er is bijna nooit een zwart of wit, er is bijna altijd grijs, in heel veel grijstinten. Is een lastig onderdeel van de geneeskunde, maar maakt het vak wel interessant. Het is niet mijn bedoeling artsen tot in de eeuwigheid te verdedigen, maar door gebrek aan kennis kunnen er nogal eens problemen ontstaan. Dat is absoluut niet erg, ik weet zelf ook niets van het werk van een loodgieter (om maar eens wat te noemen). Het is echter vaak onterecht om dan de schuld op de arts te schuiven, als er volledig correct gehandeld is.

Hallo Co, nee ik zal niet in woede onsteken omdat je de achtergrond niet kent :-) Maar als je al 5x op de hartbewaking terecht bent gekomen met zware ritmesoornissen dat moet dan toch wel goed onderzocht worden dacht ik zo. Wat de fatale combinatie betreft heb ik geen klacht ingediend, juist omdat artsen elkaar de hand boven het hoofd houden. Schets van die bewuste laatste keer hartbewaking. Eerst huisartsenpost gebeld mijn hart was gigantisch uit ritme en mijn schildklier leek op een golfbal en was uitermate pijnlijk. Ben naar de huisarts gegaan en die heeft de internist gebeld accute schildklier ontsteking. Gezien het feit dat ik al Verapamil en Digoxine gebruikte was de enige optie propranolol per infuus onder hartbewaking toe te dienen. Let wel dit was het advies van de dienstdoende internist afgestudeerd en wel :-) De bewuste huisarts heeft mijn man en mij zelf binnendoor naar de hartbewaking gebracht en nóg eens duidelijk gezegd wat de bedoeling was. Heb een hartslag van 160 en uit ritme, atrium fibrilatie, als er dan zo een co assistente komt met mevrouw U bent hier al voor de 5e keer. Dan zeg ik had je werk maar goed gedaan, de tsh waarde was al die keren bepaald schildklier was al die keren opgezet. Zij had mij nooit naar huis mogen sturen met een recept voor Propranolol. De combinatie met Verapamil , Digoxine, en dan laat ik de rest even er buiten, en Propranolol gaf een grote kans op een hartblock. Nu ben ik zo slim geweest om bij thuiskomst, ja ik werd weggestuurd, de betreffende internist te bellen. Zodoende zit ik er nog want ik mócht de Propranolol niet zonder hartbewaking gebruiken. Gelijk die week daarop is er een nucleaire scan gemaakt en ja hoor een ontstoken schildklier: de Quervain : zoals ik al geschreven heb. Er is maar 1 cardioloog die het gelijk zei de 3e keer was dat, maar niemand luisterde zelfs mijn huisarts niet. Sorry dat vind ik dus incorrect handelen, verder heb ik goede contacten met mijn specialisten hoor :-) En dat zijn er toch wel een stuk of 6 :-( maar ja zo heeft iedereen wat natuurlijk. Ben benieuwd naar je antwoord nu je weet hoe het gegaan is :-) Groetjes Kitten

Beste kitten, fijn dat je me niet verkeerd begrijpt!! Wat betreft: - de combinatie medicijnen (verapamil, propanolol en digoxine): ik zou op basis van jouw informatie niet weten waarom je de propanolol onder hartbewaking toegediend zou moeten krijgen. Ik weet dat je zegt in verband met een mogelijk hartblok, maar ik ben daar niet van op de hoogte (wat niet veel zegt; ik weet bij lange aan niet alles en ik ben niet op de hoogte van jouw ziekteproblemen). - die marginaal verlaagde TSH: het is behoorlijk slordig dat daar bij een patient met bekende hartproblemen en blijkbaar een duidelijke, pijnlijke zwelling in de hals niet verder naar gekeken wordt. - wat betreft het onbeleefde gedrag van artsen of co-assistenten aldaar: dat hoort natuurlijk niet. Hoewel ik wel wat meer informatie heb, ontbreekt er teveel om een duidelijke mening te vormen over of je wel of niet correct behandeld bent. Ik laat me daar dan ook niet over uit. Maar ja, uiteindelijk was het topic agressie in ziekenhuizen en niet of je wel of niet verkeerd behandeld bent. Concluderend wil ik absoluut niet beweren dat artsen niets fout doen of dat ze allemaal vreselijk beleefd zijn, maar ik wil wel de andere kant belichten. Dat vermeende fouten lang niet altijd fouten zijn. Maar wat mij betreft genoeg hierover.

Hoi Co, inderdaad gaat deze topic niet over verkeerde behandelingen in ziekenhuizen. Maar over agressie en die heb ik ondervonden, ook in ziekenhuizen door co assistenten :-( Uiteraard weet je nog maar een piepklein stukje van het geheel, en dat laat ik maar zo :-) Fijne dag verder, groetjes Kitten

Men zou moeten beginnen met de opvoeding van de kinderen. Maar dat is moeilijk, want dat moeten de ouders doen, en als ouders zelf agressief zijn, kunnen hun kinderen dat ook worden. Bovendien zijn de moeders tegenwoordig uit beeld, geheel of gedeeltelijk en dat draagt nou niet bepaald bij aan een stabiele opvoeding. Ook niet als de kinderen groter zijn, want dan behoort moeder er ook te zijn, en die is tegenwoordig meestal afwezig. Gebrek aan moederliefde is armoede. Geestelijke armoede. Vaderliefde is ook heel erg belangrijk, maar is anders. Ik denk dat men daar moet beginnen. Weer terug naar het gewone gezin. Maar aangezien de maatschappij feministisch is geworden, zal het wat dit betreft alleen maar bergafwaarts gaan. (veel vrouwen denken alleen maar aan zichzelf, en dat geeft niks, maar dan moet je geen kinderen op de wereld zetten) Sorry dat ik het zeg, ik zal wel felle reacties van vrouwen krijgen, maar men ziet steeds meer wat gebrek aan moederliefde doet. En een moeder is zo belangrijk in het leven van kinderen.

Het gaat niet per se om moederliefde, maar meer een fatsoenlijke opvoeding. Heel veel ouders weten maar moeilijk om te gaan met wat ze wel en niet moeten tolereren bij hun kinderen. Ook wordt nogal eens vergeten wie er nou uiteindelijk "de baas" is. Naast de opvoeding die tegenwoordig jammergenoeg te vaak niet deugt, is het ook de tijdsgeest die meespeelt. Vaak komen er dan argumenten van "dat was vroeger ook zo, het valt allemaal wel mee". Nou, dat is absoluut niet het geval. Als je vroeger naar de dokter ging, moest de zondagse kleding aan. En had het lef om de dokter tegen te spreken. Nou is dat ook geen ideaal beeld voor onze tijd, een en ander moet in samenspraak met de patient. Alleen denkt de patient het nogal eens beter te weten dan de dokter (wat kom je er dan doen? vraag ik me af) en dat kan leiden tot ruzie. Zeker op de spoedeisende hulp, waar het nogal eens lang wachten is wegens allerlei onvoorziene omstandigheden. Hoe je het oplost? Moeilijk. Persoonlijk zou ik pleiten voor een keihard lik-op-stuk beleid. Gedraag je je niet? Wegwezen dan. Worden de fatsoenlijke mensen ook eerder geholpen. Komen de agressieve mensen terug met meerderen? Allemaal de bak in + boete + ontzegging toegang tot ziekenhuis. Simpel. Wat dat betreft mag er best stukken harder worden opgetreden. Iedereen weet hoe hij/zij zich moet gedragen en je weet de consequenties van anders doen.